theepotje

Ons goede voornemen voor 2014 is meer koffie en jenever en minder thee. De theepot kan dus weg! En het goede nieuws voor alle trouwe ditkanweg fans: ik ga door tot ik mijn voornemen van 365 dingen weggooien heb uitgevoerd. Dit betekent nog 120 ditkanweggetjes te gaan.
Dat kan niet anders dan een prachtig 2014 worden.

staafmixer houdertje

Gister vonden we twee lege dozen in de gangkast, van een staafmixer en van een kleine keukenmachine. Ik dacht dat de dozen voor altijd bewaard moesten worden, maar dat hoefde gelukkig niet. Alleen de gebruiksaanwijzingen zijn uit de doos gehaald en veilig opgeborgen. In de ene doos zat nog deze houder voor de staafmixer. Na rijp beraad besloten we deze houder niet op te hangen, al stond mijn lief met de boormachine paraat.

zwarte rugzak

Vandaag zetten wij de goede werken voort. Luisterend naar de top 2000 boorde mijn lief fluitend acht gaatjes in een muur en hing twee grote haken voor me op in onze gangkast. In één moeite door namen we de inhoud van de kast kritisch door en haalden er zo vier dingen uit die weg konden! Met al onze rugzakken aan de haken is de kast weer een plaatje. Deze rugzak van mijn lief kon weg, er is een naad onherstelbaar uitgescheurd.

sneeuwbol fotolijstje

Vandaag heb ik, helemaal volgens het boekje, onze slaapkamer grondig opgeruimd en schoongemaakt terwijl ik naar de top 2000 luisterde. Het meest verrassende nummer dat ik vandaag hoorde was I'm going to a town (I'm so tired of you America) van Rufus Wainwright en het leukste om weg te gooien is dit fotolijstje in de vorm van een sneeuwschudbol. Je kunt een foto in het midden plaatsen. Ik weet niet meer waar het vandaan komt en ik wist ook niet meer dat ik het had. Deze schoonmaakdag geeft me weer voor dagen voer voor ditkanweg!

nieuw smac blikje

Unox, wat maak je me nou! Eén van de kleine pleziertjes in mijn leven is het openmaken van een blikje Smac. Weten jullie nog? Aan de onderkant zat een soort metalen sleuteltje en dat gebruikte je om een metalen randje langs de zijkant van het blikje om dat sleuteltje op te rollen. Altijd als ik het doe ben ik weer trots dat ik het kan. Maar toen ik zojuist een blikje Smac wilde openmaken, ontdekte ik dat het systeem is veranderd. Nu gaat het net als bij een blik soep. Uit onvrede brak ik het lipje ook nog af, zodat ik het karwei af moest maken met een blikopener. Rest de vraag wat ik op tweede kerstdag doe met een blikje Smac.

vogelhuisje

Dit vogelhuisje kreeg ik in de lente van vrienden die bij ons kwamen eten. Ik heb het keurig op het balkon opgehangen. Ik heb er één keer een koolmeesje op zien zitten, maar die besloot toch om er niet te gaan wonen helaas.  Maar nu zagen we dat de bodem eruit is. We vermoeden dat er een wild feestje is gevoerd door de groene halsbandparkieten die ons balkon frequenteren. Niet het dak er af, maar de bodem eruit!

kerstboomlichtjes

In onze kerstboom hangen drie snoeren kerstboomlichtjes. Eén van de gekleurde snoeren gaf gister geen licht meer. Vandaag kocht ik nieuwe, jammergenoeg gewone witte, maar bij de Blokker was er niet veel keus meer. Toen moest het kapotte snoer uit de boom. Dat is al lastig als de boom leeg is, laat staan met de andere lampjes en ballen er nog in. Toen in het procedé één van mijn mooiste ballen sneuvelde kwam ik op het idee om het snoer kapot te knippen. Dat was leuk! Wel even goed kijken of de stekker uit het stopcontact is, maar dan raad ik iedereen aan na afloop van de kerstdagen de kerstboom op deze manier af te tuigen.

kan

Deze kan is van mijn lief en mag van hem worden weggedaan. Het is niet duidelijk of de kan uit Portugal of Spanje komt. Er hoort een schaal met gaatjes en een onderbord bij, handig voor aardbeien of druiven. Die mogen blijven. Maar deze kan vinden we niet zo heel erg mooi en staat een beetje in de weg in onze kast met al onze mooie glazen en servies. Mijn lief vertelde dat er één keer jus d 'orange in heeft geserveerd, voor een uitgebreid ontbijt met vrienden. Ach, het is eigenlijk een beetje zonde om zo'n kan weg te doen, maar we zetten door!

Handboek natuurmonumenten

In deze gids staan alle natuur- en wandelgebieden van Nederland. De gids is van mijn lief. Zoiets kan eigenlijk niet weg en ik heb ook lang getwijfeld. Maar de gids is bijna twintig jaar oud en er staan vooral adressen en telefoonnummers in. Die informatie is vast heel erg verouderd. Daarnaast ben ik lid van natuurmonumenten en kreeg als lid een gids met alle laatste informatie. Mijn voornemen voor het nieuwe jaar is heel erg veel natuurgebieden te bezoeken en heel veel te wandelen!

bruin truitje

Heb ik ook al jaren. Fijn dun bruin truitje. Ik draag het niet vaker dan één keer per jaar. Het wordt steeds kleiner of ik steeds groter. Ik kocht het bij de WE in Osdorp, ik was erg blij die dag, maar weet niet meer waarom. Ik geloof dat ik het bijzonder vond dat ik zo'n soort truitje voor mezelf kocht. Nu ga ik bijna weer twijfelen of het wel weg kan.

vestje

Nu heb ik er nog maar 41. Er zit al jaren witte verf in dit vest. Ik heb het heel vaak uitgewassen, maar het wil er niet uit. Dat is jammer, want het is een mooi grijs fluwelen vestje. Ik bewaarde het zodat ik er nog een keertje in zou kunnen schilderen en leg het al jaren van de ene plek op de andere. En ach, tegen de tijd dat wij gaan schilderen is er vast wel weer een ander vestje dat bijna weg kan.

disco kerstballen

Gister heb ik de kerstboom gekocht en opgetuigd. In de kerstballendoos kwam ik deze ballen tegen. Ik weet niet wat me bezielde toen ik ze kocht. Wel weet ik nog dat het bij de Dirk op het Mercatorplein was. Leuk voor de kinderen is denk ik wat ik dacht. Nu zijn ze weggegooid en hangen er alleen maar ballen met de juiste sfeer in onze boom.

roze tas

Een leuke roze plunjezak. Ik kocht deze tas toen jongste dochter op een kampeer schoolreisje ging. Het leek me een handige tas voor haar slaapzak en andere kampeerspulletjes. Het is lang geleden en het voelt als een ander leven. De laatste jaren  zaten de overtollige sjaals, wanten en mutsen in deze tas. Dus die hebben we na een jaar ditkanweg niet meer nodig. Overtollige dingen zijn ons vreemd geworden! Nee, hoor, ik heb alles anders ingedeeld en geordend en nu passen de warme winterspulletjes in een handig mandje in de gangkast. Ik denk dat de komende weken nog wel een sjaal of wat wordt weggegooid.

vestje

Een aantal van mijn 43 vesten kunnen heus wel weg. Ik vind het moeilijk, maar ik moet de laatste weken goed gebruik maken van ditkanweg. Dit vestje kocht ik meer dan tien jaar geleden in Leeuwarden, onderweg naar Ameland. Het is inmiddels een beetje verschoten, maar ik ben nog altijd erg gecharmeerd van de geborduurde bloemenrand. Toen ik het op Ameland voor het eerst droeg zei mijn vader tegen me dat ik zo'n mooi vestje aanhad, Zoiets hoorde ik niet vaak van hem. Behalve bij dit vestje was er één zomerjurk die ook zo bij hem in de smaak viel, die bewaar ik voorlopig nog even.

voetbal jurkje

Ik besef dat ditkanweg een beetje in het slop is geraakt. De afgelopen week is al mijn dagelijkse (schrijf)energie naar de Sinterklaasgedichten gegaan. Maar dat is nu achter de rug. We hebben een heerlijk avondje gehad, ik heb hele mooie cadeaus gehad en de verwijzingen naar ditkanweg waren minimaal, dat moet ik mijn lieve familie nageven! Dit is een orgineel Bavaria voetbaljurkje dat oudste dochter tijdens het vorige EK of WK kocht. Nu Nederland na de WK loting langzaam de voetbalstemming gaat opbouwen, kan ik me voorstellen dat er voor dit jurkje gretige aftrek is bij onze kringloopwinkel!

The Unfortunates

Aan de Weesperzijde hangt een glazen boekenkastje aan de muur van een galerie. In het boekenkstje staan boeken die je gratis mee kan nemen. Je kunt er natuurlijk ook je overtollige boeken in kwijt. Een paar weken terug fietse ik erlangs en besloot er voor het eerst een boek uit te zoeken, inderdaad, the Unfortunates van Laurie Graham. Een prettige bijkomstigheid was dat ik een leuk gesprek voerde met een oudere mevrouw die me vertelde dat ze al maanden al haar boeken hier haalt en weer terugbrengt. Ik hielp haar een nieuw boek uit te zoeken, een roman van Fay Weldon. The unfortunates breng ik morgen weer terug en laat me dan graag verrassen door een onverwacht boek!

tas

Ik zou zeggen, een Thaise of Indiase tas. Gevonden in een la van de kledingkast van jongste dochter. Zij weet niet waar de tas vandaan komt, ik denk dat het een cadeautje is geweest van iemand die regelmatig in Azie komt. In ieder geval vinden we het allebei geen mooie tas. Ik suggereerde nog om de tas als Sinterklaas cadeau aan een nichtje te geven (Hé nichtje!), maar dochter wist zeker dat nichtje de tas ook niet leuk vindt. Voor wie een andere smaak heeft: de tas is deze week nog gratis op te halen, voor iemand die het wel kwijt kan als Sintcadeau!