spijkerjasje

Meer dan vier jaar geleden gekocht, een spijkerjasje bij America Today. En, jullie raden het al, nog nooit gedragen. Eerst vond ik de mouwen te lang, toen slingerde het jasje jaren rond op stoelen, de kapstok en de grond van de slaapkamer. Gister heb ik het aangetrokken. Het past me goed, de mouwen zijn eigenlijk prima, het staat me leuk. Maar, ik wil geloof ik geen vrouw met een spijkerjasje zijn. Niet mijn stijl, terwijl ik vrouwen met spijkerjasjes erg leuk vind! Dus, vriendinnen, zussen, trouwe lezeressen? Iemand belangstelling voor een gloednieuw spijkerjasje?

koffie aroma's

Het is weer bijna tijd voor het kerstpakket! Twee jaar geleden kreeg ik deze koffie smaakjes van mijn werkgever. Jongste dochter was er blij mee en ik zag dat de flesjes met vanilla en caramel smaak leeg zijn. De andere flesjes zijn ongeopend en ik ga ze nu weggooien. Smaakjes in je koffie is zo 2012 én er moet ruimte gemaakt worden in de keukenkastjes voor het komende kerstpakket.

mobiele telefoon

Deze oude mobiel van mijn oudste dochter lag nog in een lade. Ze heeft al jaren een smart phone, maar deze moest nog bewaard worden als reserve. Ik houd mijn hart vast als haar mobiel het begeeft, maar ik kan me niet voorstellen dat ze dan nog iets aan dit exemplaar heeft. We zochten oude telefoons om levensecht mee te spelen op onze peuterschool en ik heb deze ingeleverd. In geval van nood vorder ik hem wel weer terug uit het peuterkantoortje.

bruine rok met bloemen

En tweedehands gekochte rok die ik nooit gedragen heb. Ik begin wel een patroon te herkennen in in wat ik aankoop en weggooi. Laat ik ervan leren en nooit meer iets kopen alleen omdat ik behoefte heb aan iets nieuws. Altijd alles passen en in de kleedkamer met kritische blik naar het kledingstuk blijven kijken. Bij twijfel niet doen, leerde ik van mijn zus. Dat scheelt behalve geld ook enorm veel getwijfel naderhand.

ping pong setje

Uit de krochten van ons huis komt dit mini ping pong setje. Je kunt ermee ping pongen op een gewone keukentafel. Leuk! Hoe kwam het in ons huis? Zat het in een kerstpakket? Won een gezinslid het op een bingo? Kreeg iemand het cadeau? Ik vind dat het wel weg kan én ik heb al een bestemming. Het is typisch iets voor grote neven die in een studentenhuis wonen. En het is bijna Sinterklaas....

paars lampje

Een typisch lampje van rond de eeuwwisseling. Het hing in het mooie halletje van mijn meisjeshuisje waar ik na mijn scheiding woonde. Alles in dit lampje herinnert me aan die tijd. Maar dat is alweer meer dan een deccenium geleden en alles is nu anders. Gelukkig maar. Toch koester ik ook goede herinneringen aan die tijd, veilig opgeborgen in mijn hoofd. Daar heb ik dit lampje niet voor nodig.

luchtig bloesje

Maar iets te luchtig voor een vrouw op leeftijd... In de uitverkoop op Ameland gekocht omdat ik de kleurtjes zo mooi vond. Het materiaal is ook aantrekkelijk zacht. Ik gokte er op dat mijn dochters het hemdje wel zouden dragen als het toch niets voor mij bleek te zijn. Maar dat wilden ze niet. Na drie seizoenen kastplank krijgt het hopelijk een nieuw leven op een nieuw lijf.

zomerjurkje

Bij het omwisselen van mijn zomer en wintergarderobe keek ik kritisch naar mijn zomerjurken. Op mijn leeftijd kunnen nnu eenmaal niet alle goedkope floddertjes meer worden gedragen. Afgelopen zomer heb ik bij de eerste warme zonnestralen twee wat duurdere jurken gekocht bij een echte dameswinkel. Ik leg me er maar bij neer dat ik heel goed bij het overige winkelende publiek pas. De jurken zijn me goed bevallen. Bij de H&M waag ik me niet meer voor zomerkleding, behalve voor mayo's en sokken. Dit jurkje kocht ik een paar jaar terug in lichte paniek de middag voor ik naar het zonnige Zuiden vertrok. Niet meer doen!

werktas

Deze geweldige tas kocht ik toen ik startte in mijn huidige baan. Vol verwachtingen en klaar voor grootste daden. De tas heeft me zes jaar lang trouw gediend. Perfect in alles. Juiste formaat, fijne vakjes en toffe flap. Met als hoogtepunt een magneetsluiting rechtsonder, waardoor alles als vanzelf op zijn plaatst klikte. Door de jaren versleet de tad en werd smoezelig. En gelukkig liet er plotseling een naadje aan de ondeerkant los, waardoor ik me genoodzaakt voelde een nieuwe leren cowboybag te kopen. Ik denk dat ik het naadje repareer voordat ik deze tas naar de kringloopwinkel breng.

geurtje

Gekregen van een lieve vriendin toen ik zeven jaar geleden in het ziekenhuis lag. Lekker geurtje, maar ik vind het niet echt bij mij passen. Af en toe gebruik ik het, wellicht verander ik of veranderd mijn smaak door de jaren heen. Gisteren deed ik het op en mijn dochter zei al snel tegen me dat ik zo lekker rook. ik legde mijn dilemma uit en ze antwoorde dat de geur inderdaad niet bij mij past. Maar wel bij haar vond ze zelf! Het flesje is nu verplaatst naar haar slaapkamer.

stekker van oplader

Wat was het leven fijn overzichtelijk zonder opladers van telefoons, laptops, ipads en fototoestellen. Of ze zijn kwijt, of je hebt ze gevonden en moet je nog lastig bukken voor het stopcontact in een hoek bij de plint of ze zijn kapot. Vooral de opladers van mijn kinderen gaan onbegrijpelijk vaak stuk. Zo eens in de maand ga ik een nieuwe halen voor mijn oudste dochter. Toen ik me er in de winkel over beklaagde, haalde de winkelier zijn schouders op, en twee dames die naast me stonden bij de kassa lachten me gewoon uit. Jongste dochter en ik doen al zeker een jaar met dezelfde oplader. 's Ochtends sluip ik haar kamer binnen om mijn oplader heel zachtjes uit het stopcontact naast haar bed te trekken, zodat ik nog net, voordat ik mnaar mijn werk ga, voldoende procenten op mijn telefoon kan zetten om de dag veilig door te komen. Ach, het moderne leven. Haar kapotte stekker ligt al die tijd op een antiek kastje in de woonkamer. Gister heb ik gevraagd of het weg mag. En dat mocht.

poncho

Vroeger, in dejaren zeventig hadden we allemaal een poncho. Ik weet nog hoe ontzettend blij ik er mee was, al weet ik niet meer zeker hoe mijn poncho eruit zag. Ik zie iets oranje met bruins voor me, door mijn oma gehaakt of door mijn moeder gebreid. Deze poncho komt uit Ierland, mijn kinderen kregen het mee van een tante die waarschijnlijk ook niet wist wat ze ermee moest doen. Dat was ook alweer een jaartje of vijf geleden. en alhoewel het een prachtige poncho is én ik een zwak voor alles wat gerbeid is heb, mijn kinderen hebben niet geen ponchogevoel, dus ditkanweg!

hakken

Kijk naar dit spectaculaire paar schoenen in avondlicht. Hakken van tien centimeter én n mijn maat. Dat was de enige reden dat ik deze kanjers tien jaar geleden kocht. Ik stelde me voor dat ik ze onder een avondjurk zou dragen tijdens een feestelijk avondje uit met mijn lief. Feestelijke avondjes uit zijn er de afgelopen tien jaar heus wel geweest en een avondjurkje trok ik ook wel eens aan, maar nooit kwamen deze schoenen uit de kast. tien jaar niet gedragen....daar moet ook een regel voor zijn.

bruine schoenen

We blijven deze dagen in de schoenen. Vorige week heb ik de vloer van mijn kledingkast schoongemaakt en behalve veel stofvlokken ook rigoreus drie paar schoenen weggegooid. Waaronder deze bruine sandalen met open teen. Tweedehands gekocht en oh, wat was ik er blij mee. Maar ze vielen tegen, zitten niet lekker, ik denk dat ze te veel naar de voeten van de vorige eigenares staan. Geen goed idee, tweedehandsschoenen kopen. Deze hebben nu een zomer in de kast gestaan zonder dat ze zijn gedragen. De regel is dat het dan nooit meer goed komt, toch?

gouden schoenen

Zonde vond ik het om deze schoenen weg te gooien. Eerder in ditkanweg gooide ik de beige zusjes weg, dat ging me ook al aan het hart. Het verhaal is hetzelfde. Gekocht in rommelige schoenenwinkel in Bilderdijkstraat. Ze zaten in een oude doos en eigenaaar vertelde dat ze alvanaf jaren zestig in zijn winkel lagen. Italiaanse makelij. Toen ik eerste paar een tijd had ben ik terug gegaan voor meer! Dat ga ik nu weer doen, hopelijk is de winkel nog niet opgegheven en weet de schoenenverkoper nog een paar uit zijn schemerige magazijn op te duikelen.

donald duck kookboek

Ook het Donald Duck kookboek kan het huis uit. Natuurlijk richting de huiskamer van de Catharinaschool. Een heel fijne impuls voor Ditkanweg! We hebben niet vaak iets gekookt uit het Donald Duck kookboek. Er staan geloof ik koekejs in die wel eens zijn uitgeprobeerd. Eigelijk zijn  mijn kinderen helemaal geen kleine koks geworden. Ondanks alle leuke kinderkookboeken die ik in huis haalde. Het was allemaal voor niets....

rekje

Een nooit gebruikt keukenrekje van de IKEA dat ook alweer vijf jaar onnodig ligt te wezen. Ik weet niet goed wat ik dacht toen ik het kocht. Flessen olijfolie en azijn denk ik? Mijn besluit staat vast: het kan weg. Dit rekje wordt niet opgehangen in mijn huis.

Omnibus

Het lijkt wel een jaren zeventig Bouquetreeks, deze Omnibus van Somerset Maugham. Omdat ik zijn verhalen zo prachtig vind kon ik het boek niet laten liggen op Koninginnedag. Hij beschrijft heel secuur en weloverwogen waarom de hoofdpersonen zich gedragen zoals ze doen. En alles speelt zich af in een ouderwets Engels milieu met veel gevoel voor rangen en standen. Maar ik vind zijn werk te mooi om zo uitgegeven te worden, dat doet de inhoud geen recht. Wel ga ik door met het verzamelen van mooie uitgaven van zijn werk.

K'NEX

Deze doos K'NEX komt niet uit de slaapkamer van oudste dochter, maar uit een doos die bovenop de kast van jongste dochter staat. Ik kocht de K'NEX voor mijn dochters toen ze er al wat te groot voor waren, of ze vonden het gewoon niet leuk. Er is in ieder geval weinig mee gespeeld. Ik heb het meegenomen naar de school waar ik brede school activiteiten organiseer. Een jongetje uit groep 1 heeft er vandaag al heel zoet mee zitten spelen op een kleedje. Ach. We zoeken ook nog Donald Duckjes voor onze huiskamer. Heeft iemand nog een stapel liggen?

spijkerjurk

Mijn oudste dochter is het huis uit. Twee weken geleden is ze vertrokken naar Wijk aan Zee. We hebben samen haar slaapkamer uitgeruimd en dozen gevuld met al haar Manga boeken en haar mooiste kleren. Gelukkig is het een klein kamertje, maar toch ziet het er, zonder haar posters, boeken en rommeltjes verlaten uit. "Dit was toch niet de bedoeling van kinderen krijgen" verzuchtte een vroegere buurvrouw laatst tegen me. Haar kinderen zijn al een tijdje weg.
Het is inderdaad wennen, maar dochter is erg gelukkig in haar kamer in Wijk aan Zee. Qua uitzicht is ze er in ieder geval op voorruit gegaan, hoogovens, duinen en twee kerktorens mét windhaantjes. En voor mij is het gunstig dat bij een verhuizing wordt weggegooid! Ik kies deze spijkerjurk uit, die denk ik acht jaar geleden werd gekocht, slechts één of twee keer is gedragen, maar veel voor dochter betekende. Dit laat ze nu achter zich, recht zo die gaat op naar de toekomst!

schaaltje

Dit schaaltje komt in mijn herinnering uit Australie, ik kreeg het van mijn stiefdochter. Of vergis ik me heel erg en is het gewoon van de HEMA. Het is nog steeds mooi van kleur, maar de roze verf aan de achterkant is erg beschadigd.  Dat is toch reden genoeg het weg te gooien? In dit geval vind ik het fijn dat ik de foto nog heb, voor de herinnering. Dat was toch precies waar dit blog voor bedoeld was.

thee adam en eva

Ik ga me op gevaarlijk terrein begeven, cadeautjes die ik kreeg van vrienden. Deze twee thee eieren kreeg ik op een kerstborrel. Het is een grappig cadeautje, maar ik gebruik nooit een thee ei en ze liggen me enorm in de weg in de keukenlade. Ik heb ze aan dochter die bijna uit huis gaat aangeboden, maar ook zij was niet enthousiast. Sorry!

beeld in vlak

Opnieuw een boekje uit mijn handvaardigheidsperiode.Er staan prachtige vissen in en er wordt in uitgelegd hoe je zelf zoiets moois  kunt maken. Toch gaat het weg. Het past niet meer in mijn leven en ik ben niet aan dit boekje gehecht. Het is een mooie jaren zeventig uitgave, dat wel. Hopelijk kan ik het weer kwijt aan collega F.

zomerjurk

Een zomerjurk die ik met spijt weggooi. Lang geleden gekocht bij M&S mode op het Mercatorplein. Ik bewaar goede herinneringen aan mijn wandelingetjes vanaf het Magalhaensplein naar de enige leuke winkel in de buurt. Regelmatig kocht ik daar een jurk. Deze jurk droeg ik op eeen vakantie naar Normandie die ik in mijn eentje ondernam. Heel stoer met mijn fiets achterin de auto. Ik kwam terecht in een hele erge storm waarin mijn tentje scheurde. Maar ik overleefde de nacht en zwierde
's ochtends weer in mijn zomerjurk over de camping.

groene tas

Deze tas kocht ik in het voorjaar. Ik verlangde toen erg naar een groene tas. Het liefst één van leer. Daar liep ik maar niet tegenaan en daarom kocht ik in een opwelling deze plastic handtas in een prachtige groene kleur. Het bleek geen succes. De tas was niet alleen goedkoop, maar zag er ook goedkoop uit én ging gelukkig snel kapot. De gesp op het rechtervoorvakje is verdwenen en het hengsel is afgebroken. Ik heb de tas vrolijk in de vuilcontaier gegooid. En een nieuwe tas gekocht, niet groen, maar wel van leer.

witte broek

Een prachtige witte broek die ik iedere zomer weer optimistisch uit de 'zomerdoos' haal. En iedere keer is de broek net iets te klein en iedere keer zie ik weer de roestvlekjes in de linkerpijp. Eerst probeer ik dan twee kilo af te vallen, wat nog nooit is gelukt en vervolgens gooi ik de broek nog een keer in de was, in de hoop de vlekjes weg te werken. Wat ook niet lukt. Al jaren geeft deze broek me zorgen en nooit een keer plezier. Dus....

Windows XP voor dummies

Oei, dat is lang geleden! Veel volgers zal ik wel niet meer over hebben. Maar voor de trouwe lezers...dit kan weg gaat door totdat er echt 365 dingen uit mijn huishouden verwijderd zijn. De hoeken van mijn huis vullen zich langzamerhand weer met overbodige spullen, er zal weer weggegooid worden! Om te beginnen dit boek '50 tips voor Windows XP voor dummies'. Wat bezield een mens om zo'n boek te kopen? Mijn gedachte erbij was dat als ik iedere dag een paragraaf door zou nemen, ik echt handig met Windows XP zou worden. Het is er nooit van gekomen. En nu hebben we Windows Vista en sinds april wordt Windows XP zelfs niet meer door Windows zelf ondersteund. Zelf een dummie kan deze kennis helemaal aan zich voorbij laten gaan.

koelbox

Op de kamping verlangen wij naar koude biertjes en verse melk voor in de koffie. Daarom kochten wij een elektrische koelbox. Eigenlijk wilden we een echte kampingkoelkast, zoals mijn zussen ze ook hebben, maar die zijn zo groot. We vreesden dat zo'n kampingkoelkast niet samen met al onze andere kampeerspullen in onze auto zou passen. Helaas is de koelbox geen succes. Bier krijg je er niet koud in en ook andere producten blijven niet lekker fris. Als we weer serieus gaan kamperen kopen we eeen hele goede koelkast. Deze koelbox is gratis af te halen!

slacouvert

Een houten slacouvert. Lang geleden door mijn ouders meegenomen na een familiebezoek in Zuid Afrika, of misschien nog langer geleden, door mijn grootouders. Ik was als kind erg gesteld op de Zuid Afrikaanse souvernirs in mijn ouderlijk huis. De kleine rieten vegertjes met kralen om het handvat, het houtsnijwerk en vooral de twee plastic poppetjes in Zulu klederdracht. Ze droegen kettingen van kraaltjes en schilden van echt bont. Het waren de meest exotische voorwerpen in ons huis en ik droomde er graag bij weg. Toen ik zelf een reis naar Kaapstad maakte zocht ik lang naar deze poppetjes en vond ze op het laatste moment in een duister achteraf zaakje. Die bewaar ik! Deze lepel en vork lagen alweer een paar jaar in de weg in de bestekla van de caravan. De la bleef erdoor steken, dat soort ergernis. Ondanks de goede herinneringen heb ik de springbokkies weggegooid.

duif

Deze duif kwam ik vanmiddag tegen toen ik over de Berlagebrug fietste. Gebeurde het midden in een duikvlucht naar de Amstel? Of zat de duif nietsvermoedend een graantje te pikken toen de brug dichtklapte? Of is het een wreed spelletje van de brugwachter? Brak de nek gelijk of leefde de duif nog een tijdje? In ieder geval was de duif toen ik de foto nam helemaal dood en kan hij weg.

rok

En nog een rok die de deur uitgaat. Deze rok kocht ik voor de crematie van mijn vader. Ik herinner me het nog goed, in winkelcentrum Osdorp. Niets mis mee, maar het is genoeg geweest. Op de band zitten knoopjes die me altijd wat hebben tegengestaan. Toch ben ik wat sentimenteel bij het weggooien van deze rok. Het is toch een herinnering aan mijn vader. Maar goed, ik heb de foto nog.

rokje

Nog zo'n leuk rokje dat jammergenoeg te kort is. Hetzelfde verhaal als het rokje dat ik een paar weken geleden weggooide. Die ene keer per jaar dat ik het draag voel ik me niet op mijn gemak. Ik kocht het in Amstelveen, aan het einde van een nogal wanhopige uitverkoop shopping expeditie. Het lukte me niet iets passends te vinden en omdat ik niet met lege handen wilde thuiskomen kocht ik dit rokje. Erg he. Zal het nooit meer doen.

keramiek

Een goudmijntje voor 'dit kan weg', mijn plank met creatieve boeken. Dit keer gaat het boek 'keramiek vormen en glazuurgids' weg. Ik heb het geprobeerd, werken met klei, maar het was niet echt mijn ding. Te veel ongrijpbare stappen in het proces tot het eindresultaat. In de oven kan van alles misgaan, te heet, te koud, barsten, scheuren. Dan moet er nog glazuur op, waarvan je niet ziet wat voor kleur het wordt als je het erop smeert. En dan kan het ook nog breken als het allemaal af is. Het boek geef ik aan mijn dochter mee. Waar ze werkt is een keramiek atelier op zolder.

biologische tandpasta

Euthymol heet het en is hangt al jaren in onze badkamer rond. Het is 'groene' tandpasta. Goed voor het milieu en voor je tanden. De tube heeft me altijd tegengestaan, maar ik heb weinig ondernomen. Ik moet zelfs toegeven dat ik mijn tanden er nooit mee gepoetst heb en ik dus helemaal niet weet waar ik het over heb.

koninklijk hemdje

Vandaag was de feestelijke eindpresentatie van het project "Jong en Oud schrijven geschiedenis". Voor dit project vroeg ik twee jaar geleden subsidie aan bij het Oranje Fonds. Doel van het project was senioren en kinderen uit een buurt in Amsterdam Oost met elkaar in contact te brengen. Het was een prachtige eindpresentatie met veel publiek van alle leeftijden.  Ik mocht iets zeggen en vertelde dat dit voor mij een project met een kroontje is. Ik heb mijn idee voor het project namenlijk besproken met (toen nog) prins Willem Alexander. Op deze link is te zien hoe dat kwam. Na afloop van het kietelen vroeg hij aan mij 'En wat doet u? '. Toen kwam ik snel met het idee voor dit project.  http://www.rtvnh.nl/uitzending-gemist/tv/6/33885/NH+Nieuws

voddenkleed

De laptop was een paar dagen onbereikbaar voor me. Jongste dochter doet examen en had de laptop nodig om te leren. Ze keek op haar kamer naar filmpjes van een geschiedenis leraar die alle examenstof op een prettige manier behandeld en oefende examens van voorgaande jaren. Allemaal via internet. Ach, wij hadden alleen ons boek en aantekeningenschrift en af en toe een telefoongesprek met een klasgenoot met de telefoon die naast de bank in de woonkamer stond. Maar nu ís het bijna afgelopen. Morgen alleen nog Engels en dan is het wachten op de uitslag. Ondertussen maakte ik het balkon zomerklaar. Dit voddenkleedje heeft de winter niet overleefd.

het kindertekenboek

Het laatste knutselboek dat de deur uit is gegaan en nu bij mijn collega F. in de kast staat. Ik heb er niet veel aan toe te voegen. Ben blij dat ze weg zijn. en mochten er kleinkinderen komen en ik toch weer geinterreseerd mocht raken in de kindertekening, dan zijn er vast en zeker heel veel mooie nieuwe knutselboeken op de markt.

vuilniszak met kleding

Kijk, dit ruimt op! Afgelopen zondag maakten we goed gebruik van een regenachtige dag en ruimden de slaapkamer op. Mijn lief keek kritisch naar zijn kledingkast en verzamelde binnen twintig minuten een hele vuiliniszak vol met niet meer gewenste kleding van hem zelf. Dat zet zoden aan de dijk en lijkt een stuk efficienter dan iedere dag een beetje. Alleen de foto's voor later ontbreken op deze manier, dat is jammer.

puzzel

Ach, de goede oude tijd, toen we altijd een puzzel van 1000 stukjes op de keukentafel hadden liggen en met het hele gezin gezellig over de puzzelstukjes gebogen zaten. Soms koop ik nog een nieuwe tweedehands puzzel, maar alleen met afbeeldingen van mooie schilderijen. Deze Renoir is een beetje moeilijk. De pastel kleuren zijn moeilijk te onderscheiden en de kwaliteit is niet zo goed. Mocht de goede oude tijd terugkomen, dan heb ik nog wel een leuker schilderij klaarliggen.

bruine fluwelen tas

Dit is jaren mijn lievelingstas geweest. Bruin fluweel, lekker groot en makkelijk. Nu heb ik een nieuwe tas, een groene. Vroeger zou ik deze bruine tas dan nog heel lang bewaren, voor je weet het maar nooit. Maar nu heb ik besloten de tas weg te gooien. De tijd met de bruine fluwelen tas ligt achter me. En al komt er ooit een mooment dat ik met spijt terugdenk....op naar de toekomst met de groene tas!

rokje

Laat ik dan vandaag het rokje wegooien dat goed pasten bij het licht- en het donkergrijze vest. Tweedehands gekocht en zo op het eerste gezicht niets mis mee, maar ik droeg het weinig. Ik denk dat het te kort is , waardoor ik me er nooit helemaal goed in voel. Er is ook iets met de naden, die bubbelen een beetje. Waarschijnlijk heeft de vorige eigenares het rokje daarom ook weggedaan.

grijs vest

Twee van deze HEMA vesten liggen al jaren in mijn kast. Een lichtgrijze en een donkergrijze. Soms draag ik er één van. Het zijn katoenen vesten en voor sommige weeromstandigheden wel prettig. Maar twee is te veel en ze blijken van uitmuntende, ouderwetse HEMA kwaliteit te zijn. Het doet me goed de lichtgrijze weg te gooien!

mooi gemaakt

Nog een boek uit mijn creatieve knutseltijd wat nu weg kan. Ook dit heb ik aan mijn collega F. gegeven die veel met kinderen knutselt. Het lucht me op het weg te doen. Laat ik ervoor zorgen dat ik voor mijn vijfstige zoveel mogelijk dingen uit mijn leven en huis heb verwijdert waar ik niet verder mee wil. Zodat er tijd overblijft voor alles wat echt bij mij hoort.

jongens t-shirt

Mijn oudste dochter is erg zuinig op haar kleding, ze koopt niet veel nieuws en gooit bijna nooit iets weg. En omdat ze niet meer groeit blijft alles haar passen en groeit de stapel kleding toch gestaag. Laatst moest ze haar kamer opruimen en ik adviseerde haar kritisch naar haar garderobe te kijken. Er kon vast wel iets weg. Na een paar uur opruimen toonde ze me triomfantelijk dit t-shirt. Kijk mama, ik heb iets weggegooid! Hoe het op haar kamer is gekomen is me een raadsel, maar ze heeft gelijk, dit kan zeker weg.  

grote snijplank

Ik blijf een ongelukkige hand voor snijplanken hebben. Deze kocht ik twee jaar geleden voor in onze caravan. Ik zag mezelf al buiten op het terras zitten borrelen met een grote plank vol met kaas, paté en brood.  Daar is het nooit van gekomen. De plank bleek onhandig groot en paste nergens in de kleine caravan keuken. Nadat de plank een tijd onhandig naast de deur heeft gestaan is hij afgelopen zomer naar het schuurtje verplaatst. Daar trof ik de plank dit weekend aan, verschimmeld en groen uitgeslagen.

pindamannetje

Hoe bedenk je het en hoe maak je het? Een creatieve vogelaarsgeest zal op het idee zijn gekomen en ik vermoed dat het in een sociale werkplaats in elkaar wordt gezet. Een gevarieerd aanbod voor vogels op het balkon, dat is het. De pinda's waren het gemakkelijkst te eten blijkbaar, of het meest begerenswaardig? Het hoedje ga ik niet gebruiken voor een lief lenteplantje, maar alles gaat weg.

doosje van swatch

Een paar maanden terug kocht in een nieuw Swatch horloge. Ooit had ik de allermooiste Swatch van de wereld, oranje met goud, met een schelpachtig schakelbandje. Het bandje ging kapot en was niet te repareren, ondanks herhaaldelijke bezoeken aan Swatch filialen overal op de wereld. Het bandje van mijn nieuwe horloge lijkt er een heel beetje op, jammergenoeg maar een heel klein beetje. De kapotte Swatch gooi ik niet weg, die blijft voor altijd bewaard. Wel gooi ik het plastic doosje weg waar het nieuwe horloge in verpakt was. Daar doe je toch niets meer mee?

wasmand

"Waarom gooi je die wasmand niet eens weg", vroeg mijn lief? En hij heeft, zoals meestal, gelijk. De wasmand staat al maanden op ons balkon. Toen we gingen samenwonen hadden we twee wasmanden en kon ik geen keuze maken, welke zou het handigst zijn? Uiteindelijk stond de open blauwe wasmand van mijn lief jaren half in mijn witte wasmand. De blauwe bleek handiger, want zonder deksel en minder hoog. Toen ik dat besluit had genomen zette ik de wasmand dus op het balkon, want wie weet, kon ik de mand nog ergens anders voor gebruiken. Daarvoor lijkt het nu te laat. De wasmand is groenig van binnen en een schoonmaakbeurt is me te veel werk. Nu nog het besluit nemen of ik de wasmand naar de kringloop breng of toch naar bij het grof vuil zet. Een groen uitgeslagen wasmand kun je niet naar de winkel brengen toch? Maar wanneer was ook alweer het grof vuil?

witte sjaal

Met enige schroom gooi ik deze witte sjaal weg. Een paar jaar geleden kreeg ik de sjaal als sinterklaaspresentje. Mijn toen nog jonge neefje had deze sjaal helemaal in zijn gekocht. Hij was winkel in winkel uit gegaan om de witte sjaal die op mijn lijstje stond te zoeken. Een reden voor mij om de sjaal een met veel plezier te dragen. Maar afgelopen winter is het er niet meer van gekomen. En soms moet je streng zijn.