witte sjaal

Met enige schroom gooi ik deze witte sjaal weg. Een paar jaar geleden kreeg ik de sjaal als sinterklaaspresentje. Mijn toen nog jonge neefje had deze sjaal helemaal in zijn gekocht. Hij was winkel in winkel uit gegaan om de witte sjaal die op mijn lijstje stond te zoeken. Een reden voor mij om de sjaal een met veel plezier te dragen. Maar afgelopen winter is het er niet meer van gekomen. En soms moet je streng zijn.

paaseikaars

Na bijna een jaar in de fruitschaal wordt dit paasei weggegooid. De kaars wordt niet bewaard tot de komende paas en op een vrolijk gedekte paasontbijttafel gezet. Al dek ik iedere ochtend de ontbijttafel, speciale aandacht hiervoor op een feestdag zit er bij mijn gezin niet in. Bijkomend probleempje is dat we met de paas weer in de caravan zijn. Kaarsen in een caravan zijn heel gevaarlijk heeft mijn vriendin J. me ingeprent en ik beloofde haar nooit meer een kaarsje binnen te branden als we op de camping zijn.

winterjas

Een miskoop uit de tweedehandswinkel. Ik viel op de rode voering van de jas. De (druk) knopen kreeg ik in de winkel niet dicht, maar dat zou in de praktijk wel meevallen verwachte ik. En anders kon ik de jas ook open dragen. Niet dus. Een te kleine jas met onhandige drukknopen. Niet aan de kapstol laten hangen! Terug ermee naar de winkel!

vermoeide trui

Vorig weekend heb ik deze trui voor het laatst gedragen. Om te testen of het nog iets was om te dragen. In het Engels kun je over verwassen en uitgelubberde kleding zeggen 'it's looking a bit tired'. En dat is precies wat er met deze trui aan de hand is. En dan mag het weg!

twee lintjes

Deze twee lintjes vond ik in de antieke melkkan die lang geleden door mijn vader bij een kaatswedstrijd werd gewonnen. De melkan wordt al jaren gebruikt voor rondslingerende sleuteltjes (inmiddels hebben een aantal een duidelijk labeltje, maar het blijft een zorg, de  fietssleutels). Ook de vilten babyslofjes die ik weggooide zaten veilig opgeborgen in de melkkan. Ach ja, zo gaan die dingen. Deze lintjes zijn ooit belangrijk voor me geweest denk ik. Zo belangrijk dat ik ze drie keer mee heb verhuisd in de melkkan. Ik voel nu niets meer bij lintjes.

Laura's mode

Oudste dochter kreeg deze DVD toen ze nog veel jonger was en ervan droomde om modeontwerpster te worden. Je kon er kleren mee maken en dit een model aantrekken. De modellen gingen dit op een catwalk showen, er werden foto's gemaakt en je kreeg punten voor de creaties die je had ontworpen. Dat klinkt toch als een reuze leuk spel! 'Dat was het ook', zegt dochter, 'maar ik ben er nu te groot voor'.

slinger

Heb je niet nog ergens een oude slinger liggen? Dat vroeg een vriendin toen ik met haar mijn moeite deelde om iedere dag een voorwerp voor ditkanweg te vinden. En ja, in het kastje dat ik vorige week opruimde vond ik mijn tasje met slingers. Ik ben als eerste van ons gezin jarig, maar gelukkig ben ik dit jaar met mijn verjaardag niet in Nederland. Mijn gezinsleden hoeven de avond van te voren dus niet in paniek en geheimzinnig naar oude slingers te zoeken.

zonnebril

Laat ik op de eerste zomerdag van het jaar een oude zonnebril weggooien. Ik heb hetzelfde goede voornemen met zonnebrillen als met oorbellen, nooit meer goedkope rommel kopen, maar een goede mooie zonnebril aanschaffen en daar zuinig op zijn. Vorig jaar was ik dat ook al van plan, maar toen moest ik onverwachts, vlak voor de vakantie, een nieuwe bril kopen. Die was zo duur dat ik een goede zonnebril maar een jaar heb uitgesteld. Nu draag ik al bijna twee jaar een zonnebril die ik voor een euro op Koninginnedag heb gekocht. Als alles goed gaat komt die bril binnenkort op ditkanweg te staan.

een steen

als herinnering aan een koele rivier
of een zuidelijke zee
glad in je bruine hand
tegen je warme lijf
meegedragen naar de tent
via de camping tafel
het krat met de keukenspullen
de auto en de afwasmachine
de reis beeindigd in de fruitschaal

puddingvorm

Mooi he, zo'n ouderwetse puddingvorm in de vorm van een vis. Dat dacht ik ook toen ik de vorm jaren geleden in een tweedehandswinkel kocht. Ik heb er één keer een pudding in gemaakt. Je kunt het niet goed zien op de foto, maar bij de kop mist er een stukje uit. Dat stoort me al jaren. En omdat de de vorm geen dierbaar erfstuk van een oma of moeder is heb ik de vorm lekker in de vuilnisbak gegooid.

3 D brillen

In het kader van de Oscar uitreking van vannacht. Hoeveel 3 D brillen heeft u inmiddels in huis? Wij hadden er acht. De laatste keer dat ik naar een 3D film ging (Frozen, Oscarwinnaar) nam ik heel verstandig onze eigen brillen mee. Ik gooi er drie weg en bewaar er vijf, voor als ik met mijn gezin naar de bioscoop ga + één extra, voor het nichtje, vriendje of vriendinnetje die mee wil naar de 3 D film. 

groene sjaal

Soms wordt een ditkanweg besluit voor je genomen. Vorige week zaterdag nam ik na een wandeling door de stad tram 3 terug naar huis. Bij het uitstappen ontdekte ik dat ik mijn groene sjaal weg was. Terwijl de deuren dicht gingen keek ik door een raam en zag mijn sjaal op de grond onder het bankje liggen waar ik had gezeten. Ik drukte nog op de knop om de deur open te krijgen. Maar te laat. De tram reed weg, met mijn sjaal. Even overwoog ik naar huis te rennen, mijn fiets te pakken en achter lijn 3 aan te rijden, desnoods tot het eindpunt. Ook heb ik eraan gedacht het GVB te bellen en zo te proberen mijn sjaal terug te krijgen. Maar ach, de sjaal is al bijna tien jaar oud en eigenlijk niet meer zo repesentatief. En koud wordt het toch niet meer dit jaar. Ik heb mijn verlies geaccepteerd. Het is alleen jammer van de foto.  

zwart rokje

Eenzelfde soort project als eergister. Al was de kans op een succesvolle afronding hier groter. Een tricot zwart rokje wat nooit leuk heeft gezeten, of was het de onderkant van een jurk? In ieder
geval knipte ik twee jaar geleden de bovenkant eraf, met het idee ereen nieuwe band of elastiek op te zetten. Maar ik ga het niet doen! Het rokje ligt al in de vuilcontainer. Ruimte in mijn hoofd voor nieuwe projecten!