rok

En nog een rok die de deur uitgaat. Deze rok kocht ik voor de crematie van mijn vader. Ik herinner me het nog goed, in winkelcentrum Osdorp. Niets mis mee, maar het is genoeg geweest. Op de band zitten knoopjes die me altijd wat hebben tegengestaan. Toch ben ik wat sentimenteel bij het weggooien van deze rok. Het is toch een herinnering aan mijn vader. Maar goed, ik heb de foto nog.

rokje

Nog zo'n leuk rokje dat jammergenoeg te kort is. Hetzelfde verhaal als het rokje dat ik een paar weken geleden weggooide. Die ene keer per jaar dat ik het draag voel ik me niet op mijn gemak. Ik kocht het in Amstelveen, aan het einde van een nogal wanhopige uitverkoop shopping expeditie. Het lukte me niet iets passends te vinden en omdat ik niet met lege handen wilde thuiskomen kocht ik dit rokje. Erg he. Zal het nooit meer doen.

keramiek

Een goudmijntje voor 'dit kan weg', mijn plank met creatieve boeken. Dit keer gaat het boek 'keramiek vormen en glazuurgids' weg. Ik heb het geprobeerd, werken met klei, maar het was niet echt mijn ding. Te veel ongrijpbare stappen in het proces tot het eindresultaat. In de oven kan van alles misgaan, te heet, te koud, barsten, scheuren. Dan moet er nog glazuur op, waarvan je niet ziet wat voor kleur het wordt als je het erop smeert. En dan kan het ook nog breken als het allemaal af is. Het boek geef ik aan mijn dochter mee. Waar ze werkt is een keramiek atelier op zolder.

biologische tandpasta

Euthymol heet het en is hangt al jaren in onze badkamer rond. Het is 'groene' tandpasta. Goed voor het milieu en voor je tanden. De tube heeft me altijd tegengestaan, maar ik heb weinig ondernomen. Ik moet zelfs toegeven dat ik mijn tanden er nooit mee gepoetst heb en ik dus helemaal niet weet waar ik het over heb.

koninklijk hemdje

Vandaag was de feestelijke eindpresentatie van het project "Jong en Oud schrijven geschiedenis". Voor dit project vroeg ik twee jaar geleden subsidie aan bij het Oranje Fonds. Doel van het project was senioren en kinderen uit een buurt in Amsterdam Oost met elkaar in contact te brengen. Het was een prachtige eindpresentatie met veel publiek van alle leeftijden.  Ik mocht iets zeggen en vertelde dat dit voor mij een project met een kroontje is. Ik heb mijn idee voor het project namenlijk besproken met (toen nog) prins Willem Alexander. Op deze link is te zien hoe dat kwam. Na afloop van het kietelen vroeg hij aan mij 'En wat doet u? '. Toen kwam ik snel met het idee voor dit project.  http://www.rtvnh.nl/uitzending-gemist/tv/6/33885/NH+Nieuws

voddenkleed

De laptop was een paar dagen onbereikbaar voor me. Jongste dochter doet examen en had de laptop nodig om te leren. Ze keek op haar kamer naar filmpjes van een geschiedenis leraar die alle examenstof op een prettige manier behandeld en oefende examens van voorgaande jaren. Allemaal via internet. Ach, wij hadden alleen ons boek en aantekeningenschrift en af en toe een telefoongesprek met een klasgenoot met de telefoon die naast de bank in de woonkamer stond. Maar nu ís het bijna afgelopen. Morgen alleen nog Engels en dan is het wachten op de uitslag. Ondertussen maakte ik het balkon zomerklaar. Dit voddenkleedje heeft de winter niet overleefd.

het kindertekenboek

Het laatste knutselboek dat de deur uit is gegaan en nu bij mijn collega F. in de kast staat. Ik heb er niet veel aan toe te voegen. Ben blij dat ze weg zijn. en mochten er kleinkinderen komen en ik toch weer geinterreseerd mocht raken in de kindertekening, dan zijn er vast en zeker heel veel mooie nieuwe knutselboeken op de markt.

vuilniszak met kleding

Kijk, dit ruimt op! Afgelopen zondag maakten we goed gebruik van een regenachtige dag en ruimden de slaapkamer op. Mijn lief keek kritisch naar zijn kledingkast en verzamelde binnen twintig minuten een hele vuiliniszak vol met niet meer gewenste kleding van hem zelf. Dat zet zoden aan de dijk en lijkt een stuk efficienter dan iedere dag een beetje. Alleen de foto's voor later ontbreken op deze manier, dat is jammer.

puzzel

Ach, de goede oude tijd, toen we altijd een puzzel van 1000 stukjes op de keukentafel hadden liggen en met het hele gezin gezellig over de puzzelstukjes gebogen zaten. Soms koop ik nog een nieuwe tweedehands puzzel, maar alleen met afbeeldingen van mooie schilderijen. Deze Renoir is een beetje moeilijk. De pastel kleuren zijn moeilijk te onderscheiden en de kwaliteit is niet zo goed. Mocht de goede oude tijd terugkomen, dan heb ik nog wel een leuker schilderij klaarliggen.

bruine fluwelen tas

Dit is jaren mijn lievelingstas geweest. Bruin fluweel, lekker groot en makkelijk. Nu heb ik een nieuwe tas, een groene. Vroeger zou ik deze bruine tas dan nog heel lang bewaren, voor je weet het maar nooit. Maar nu heb ik besloten de tas weg te gooien. De tijd met de bruine fluwelen tas ligt achter me. En al komt er ooit een mooment dat ik met spijt terugdenk....op naar de toekomst met de groene tas!

rokje

Laat ik dan vandaag het rokje wegooien dat goed pasten bij het licht- en het donkergrijze vest. Tweedehands gekocht en zo op het eerste gezicht niets mis mee, maar ik droeg het weinig. Ik denk dat het te kort is , waardoor ik me er nooit helemaal goed in voel. Er is ook iets met de naden, die bubbelen een beetje. Waarschijnlijk heeft de vorige eigenares het rokje daarom ook weggedaan.

grijs vest

Twee van deze HEMA vesten liggen al jaren in mijn kast. Een lichtgrijze en een donkergrijze. Soms draag ik er één van. Het zijn katoenen vesten en voor sommige weeromstandigheden wel prettig. Maar twee is te veel en ze blijken van uitmuntende, ouderwetse HEMA kwaliteit te zijn. Het doet me goed de lichtgrijze weg te gooien!

mooi gemaakt

Nog een boek uit mijn creatieve knutseltijd wat nu weg kan. Ook dit heb ik aan mijn collega F. gegeven die veel met kinderen knutselt. Het lucht me op het weg te doen. Laat ik ervoor zorgen dat ik voor mijn vijfstige zoveel mogelijk dingen uit mijn leven en huis heb verwijdert waar ik niet verder mee wil. Zodat er tijd overblijft voor alles wat echt bij mij hoort.

jongens t-shirt

Mijn oudste dochter is erg zuinig op haar kleding, ze koopt niet veel nieuws en gooit bijna nooit iets weg. En omdat ze niet meer groeit blijft alles haar passen en groeit de stapel kleding toch gestaag. Laatst moest ze haar kamer opruimen en ik adviseerde haar kritisch naar haar garderobe te kijken. Er kon vast wel iets weg. Na een paar uur opruimen toonde ze me triomfantelijk dit t-shirt. Kijk mama, ik heb iets weggegooid! Hoe het op haar kamer is gekomen is me een raadsel, maar ze heeft gelijk, dit kan zeker weg.  

grote snijplank

Ik blijf een ongelukkige hand voor snijplanken hebben. Deze kocht ik twee jaar geleden voor in onze caravan. Ik zag mezelf al buiten op het terras zitten borrelen met een grote plank vol met kaas, paté en brood.  Daar is het nooit van gekomen. De plank bleek onhandig groot en paste nergens in de kleine caravan keuken. Nadat de plank een tijd onhandig naast de deur heeft gestaan is hij afgelopen zomer naar het schuurtje verplaatst. Daar trof ik de plank dit weekend aan, verschimmeld en groen uitgeslagen.