Toen we mijn vaders huis leegruimden nadat hij was overleden was dit één van de boeken die ik meenam. Hij las het in de laatste zomer die we bij hem doorbrachten en ik weet nog hoe mooi hij het vond. Iedere dag las hij ons met afgrijzen de verschrikkingen uit de Afghaanse vrouwenlevens hardop voor. Ik was ook onder de indruk van het boek, maar wil het niet langer in mijn boekenkast bewaren. Eén keer lezen was genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten