onderzetter

Deze onderzetter is met pijn in het hart weggegooid. Ik kocht hem tien jaar geleden in Kaapstad, toen ik daar bij een vriendin op bezoek was. De kraaltjesrand is al heel lang kapot, maar ik kon er geen afstand van doen. Vanwege de goede herinneringen aan die reis, maar ook omdat zo'n onderzetter na toen jaar deel gaat uitmaken van je gezinsleven. Samen met de theepot, de juspan en de vaas met bloemen die erop stonden. Toch blijft de kapotte rand storen. Vandaag heb ik de onderzetter gefotografeerd en gelijk in de vuilnisbak gegooid. Dat is toch waar dikanweg eigenlijk voor is.

nagelschaartje

Een nagelschaartje dat niet goed knipt. En toch al decennia met mij mee reist. Er zal een nostalgische reden voor zijn die ik me niet meer herinner. Ik vond het schaartje toen ik gisteravond spijkerbroeken repareerde op de oude groene naaimachine van mijn moeder. Ik luisterde samen met dochter naar een casettebandje (zo heet dat toch, vroeg dochter?) van 'Bah September', een kindermusical uit de jaren zestig. Ik zing alle liedjes nog uit mijn hoofd mee en voelde me door de geur van de naaimachine en de muziek  weer even thuis op Ameland. Het schaartje speelde daar geen rol in.

fietslampjeshouder

Dit zijn houders voor losse fietslampjes. Ik kreeg ze gratis bij de lampjes, maar denk niet ze te gaan gebruiken. De lampjes klem ik aan de schouderband van mijn tas en aan mijn fietstas. Allemaal erg omslachtig en onhandig. Vroeger repareerde mijn vader mijn fietslichten in de koude bijkeuken. Ik zie hem nog zitten bij mijn rode kinderfiets. Ach, had ik die vader nog maar.

oorbellen

Mijn dochter kreeg deze oorbellen van een collega die ze kwijt wilde. Zelf hoefde dochterlief ze niet, maar wellicht was zusje geïnteresseerd? Zusje had geen belangstelling. De vriendinnen van zusje dan? Ook de vriendinnen hadden bij hun late zaterdagochtend ontbijtje geen oren naar de oorbellen. Mama? Nee, ze zijn ook niet naar moeder's smaak, die wil immers alleen nog dure oorbellen. Een lezer van ditkanweg? Anders gaan ze heel snel, voordat ze kind aan huis worden, de deur uit.

Bres spelenboek

Lang geleden volgde ik een opleiding voor sociaal cultureel werk in Nijmegen. In het eerste jaar kregen we naast leuke vakken zoals drama, beeldend vormen en muziek, ook het vak sport en spel. Met als doel dat we leerden sport en spel activiteiten voor verschillende doelgroepen te organiseren. Het waren de jaren tachtig en ik herinner me niet dat we veel boeken hoefden te kopen voor deze opleiding, we kregen alles nog op stencils. Maar het Bres spelenboek was verplichte kost. Het staat vol spelletjes en activiteiten en is handig thematisch ingedeeld: spelletjes voor in het bos, aan zee, in huis. Ik bladerde er nog wel eens in toen ik kinderfeestjes voor mijn dochters organiseerde, maar niet van harte.

hoorcollege over de Middeleeuwen

Dit hoorcollege over de middeleeuwen van Herman Pleij bestaat uit vier cd's. Helaas mist de eerste cd over Orde en Chaos. Ik leende het een paar jaar terug bij de OBA. Thuis ontdekte ik dat er een scheur in de eerste cd zat. Die deed het niet meer. Nadat ik de andere drie had beluisterd bracht ik het hoorcollege terug. Maar de OBA wilde het niet innemen. Dat stoorde me enorm, ik had het immers kapot meegekregen. Ik heb er een hoop drukte over gemaakt, maar de OBA medewerker was niet te vermurven, ik moest betalen. Ik wil dit incident graag vergeten en doe het hoorcollege daarom weg. Wie heeft belangstelling? Herman Pleij spreekt over: Theater en Spektakel, God en Duivel, Vreten en Vasten. Reuze interessant hoor!

rokje

Het is een tijd geleden dat ik een rokje weggooide. Even als opfrissertje, ik heb er 33. Toch heb ik
's ochtends vaak het gevoel dat ik niets heb om aan te trekken. Ik draag mijn rokjes vaak en heb de meeste al jaren. Soms wil een meisje iets nieuws. Geen correcte gedachte op de dag dat Nederland geld inzamelt voor de Fillipijnen, maar wel eerlijk. Dit rokje is één van mijn nieuwste, maar een beetje te slordig geworden naar mijn mening. Zo'n splitje kan eigenlijk niet naar je werk. Nu heb ik er nog maar 32 én het is bijna uitverkoop!

de kleine boefjes

In het kastje van gisteren lag ook deze DVD van de Boefjes. Ik vraag me af of er een verhaal aan vast zit dat ik ben vergeten, maar mijn kinderen zeggen er niets van te weten. Ze hebben geen herinneringen aan de film. Vermoedelijk kocht ik de film op Koninginnedag (weten jullie nog, vroeger, op 30 april). Omdat ik er ook geen nostalgische gevoelens bij krijg mag de DVD gewoon weg.

hersteldiscs

Vanmiddag zocht ik naar de DVD waarop ik de foto's van mijn vorige laptop had opgeslagen. Vlak voordat deze het plotseling begaf had ik gelukkig de meeste foto's gekopieerd. Ik vind het maar wat met de digitale fotografie. Het is erg leuk om foto's te maken met je telefoon  en ook geweldig dat je ze dan naar je laptop kan sturen en ze op ditkanweg kan zetten. Daarover heb ik niets te klagen. Maar ik mis de fotoalbums die ik tot een paar jaar terug braaf maakte en waar we nog vaak in bladeren en dan heerlijk nostalgisch en weemoedig van worden. Een DVD in je computer stoppen voelt toch anders dan met een album op de bank. Tijdens mijn zoektocht vond ik deze drie hersteldiscs voor mijn vorige laptop. Ik geloof niet dat ik daar nog iets mee kan.

hema haakpakket

We blijven in het handwerken. Oudste dochter kreeg een paar jaar geleden dit Hema haakpakket cadeau. Je kunt er een Hema worst en een tompouche van haken. Reuze leuk en ik zou het graag doen, helaas kan ik niet haken. Op de lagere school kregen wij iedere week handwerkles van juf Harting. Haar lessen volgde ik met aandacht en plezier. Maar ik herinner me dat juf Harting bij ons op huisbezoek kwam en zorgelijk met mijn moeder besprak dat het haar niet lukte mij te leren haken. Ik was linkshandig en daarom kon ze het mij niet voordoen. In spiegelbeeld haken lukte haar niet. Er werd volgens mij een strategie bedacht en die is serieus ingezet, maar het is ze niet gelukt. Ik kan nog steeds niet haken.

het grote kruisstekenboek

 Ik houd van borduren. Jammergenoeg kom ik er in mijn huidige leven bijna nooit meer toe, maar dromen boven borduurpatroontjes doe ik graag. In de toekomst komen er vast weer lege en rustige dagen. Denk daarom niet dat ik dit grote kruisstekenboek zomaar weg doe. Ik ontdekte slechts dat ik het dubbel heb! Bij iedere tweedehandswinkel kijk ik of er nog leuke handwerkboeken zijn en zo koop je wel eens hetzelfde boek. Het is ook zo mooi! Kijk eens naar deze prachtige bomen, helemaal retro en hip. Wie wil het?

wit eenpersoons laken

Wij hebben geen eenpersoonsbedden meer in huis. En wij gebruiken al jaren hoeslakens en geen gewone lakens meer. Dit laken komt daarom vast nog uit de linnenkast van mijn moeder. Ik heb er nog aan geroken, want van mijn moeders linnenkast herinner ik me een heerlijke geur. Dat kwam volgens mij door een oranje zeepje dat ze tussen de lakens bewaarde, maar ook door het hout van de kast, al het zorgvuldige strijkwerk en de zeelucht die haar lakens droogde. Het oranje zeepje nam ik mee toen we ons ouderlijk huis uitruimden. Het liefst had ik de hele kast meegenomen, maar daar had ik toen geen ruimte voor. Het zeepje deed zijn werk in mijn kast jammergenoeg niet. Maar ik strijk mijn dekbedovertrekken dan ook niet, mijn was droogt niet buiten en mijn kast is van metaal.

wijnrekje

Vanmiddag namen we de waterstand op en doken daarvoor in de meterkast. Die, zoals overal in Amsterdam denk ik, veel te vol staat met overbodige spullen. In het verste hoekje vond ik dit wijnrek. Het witte laagje dat je ziet is echt schimmel. Volgens mij kochten we het ooit op Koninginnedag. Daar zie je altijd veel wijnrekjes. Het idee van een wijnvoorraad hebben we, samen met al die andere Amsterdammers, inmiddels laten varen.

stofzuigerzakken

Nadat ik de stofzuiger uit de caravan had weggegooid kreeg een reactie van mijn vriendin J, medecaravanbezitster op Ameland.  Of ik ook de zakken nog had die bij dit model stofzuiger horen. Zij heeft namelijk zo'n langwerpig ding in haar caravan. Ik antwoorde dat we die niet waren tegengekomen in ons schuurtje. Maar gister kwam mijn lief terug van een nachtje eiland, waar hij de caravan winterklaar maakte. In de tas met niet houdbare levensmiddelen vond ik deze doos stofzuigerzakken! Op de doos staat geschreven: 4 zakken één voorgeknipt  + mal niet weggooien is voorbeeld. En op de mal (links op de foto) deze zak is naar maat geknipt. Ik ga J. heel gelukkig maken!