oranje regenjas

Mooie oranje regenjas, gekocht in Normandie in dezelfde koude meivakantie als de groene gympen die ik in april vorig jaar weggooide. Deze jas zat wel lekker, maar de rits ging al snel kapot. Na vijf jaar was ik er eindelijk aan toe dit te repareren. En dus kocht ik een paar maanden geleden een nieuwe rits en begon enthousiast de oude rits eruit te tornen. Dat viel niet mee. De stof is erg stug en er zitten allerlei biesjes en dubbele boorden op de jas. Dit natuurlijk om inregenen te voorkomen. Ik was al snel ontmoedigd en realisserde me dat het me nooit zal lukken de nieuwe rits er weer netjes in te krijgen zonder de hulp van mijn moeder. En ik herinnerde me dat de jas ook niet echt waterdicht was. Met heel erg veel genoegen en een opgruimd gemoed gooide ik de jas samen met de nieuwe rits in de vuilnisbak.

breinaalden

In ons huis was nog steeds, ook na een jaar ditkanweg, een kastje waar alles uitviel als ik de deur opendeed. Dat kastje heb ik afgelopen weekend leeggekieperd en opgeruimd. Nu zie je als je het deurkte opendoet, twee halflege, overzichtelijke plankjes met duidelijke en zinvolle voorwerpen. Wat er dan allemaal is weggegooid? Een bosje kromme breinaalden die altijd over elkaar heel buitelend naar buiten rolden zodra ze de kans kregen. Het zijn allemaal dubbele, ik heb een keurig setje nummer 3, 3 en een half en 4 bewaard in de mooie houten breikoker van mijn moeder.

dingen uit fruitschaal

In het eerder genoemde Paroolartikel komt ook een organizer aan het woord. Ze zegt dat opruimen met alles in je leven heeft te maken. Hoe je erin staat, hoeveel controle je erover hebt en wat je van jezelf verwacht. Dat spreekt me aan, controle over mijn leven, dat is waar ik naar verlang. Ik ben begonnen met de controle over de fruitschaal terug te winnen. Alle oude appeltjes eruit (wat een nare appeltjes zei oudste dochter toen ze de verzameling zag, maar ik maakte er heerlijke appelmoes van!).En ook alle spulletjes weggegooid die een gezin zoal in een fruitschaal bewaard.  Ha! Zo'n vrouw ben ik, doortastend en altijd adequaat handelend.

eiderdopjes

Nog iets nuttigs om gratis bij me af te halen. Zes echte originele eierdopjes met Brabants bont motief. Ze zijn nog van mijn oma geweest en vast al meer dan vijftig jaar oud! Ik kreeg ze samen met een melkkan, een paar schalen en melkbekers. Een aantal eierdopjes zijn beschadigd en ze zijn allemaal wat bruin uitgeslagen. Maar daar is vast iets aan te doen. Waarom ik ze weg doe? Al meer dan twintig jaar nooit gebruikt en diep in mijn hartje vind ik ze niet mooi.

babyslofjes

In het Parool van afgelopen woensdag staat een artikel met als titel 'Weggeven staat netjes'. De boodschap is dat we tegenwoordig liever spullen weggeven dan verkopen of weggooien. Weggooien is in strijd met de duurzaamheidsgedachte en verkopen op Marktplaats of Koninginnedag te veel gedoe. Het blijkt een trend te zijn je overbodige spullen naar een tweedehandswinkel te brengen of kosteloos op facebook te zetten. Alhoewel ditkanweg niet genoemd wordt in het artikel maakt dit mij toch een trendsetter! Vandaag gratis en voor niets in de aanbieding! Vilten babyslofjes, in ons huishouden geheel overbodig en ergens anders vast beter te gebruiken.

DADA

Jaren geleden deed ik een opleiding handvaardigheid en beeldende technieken. Het waren leerzame en creatieve jaren. Ik leerde batikken, linoleum snijden, etsen, glazuren en nog veel meer. Maar vooral las ik veel over kunstenaars en de betekenis van kunst. Ook nam ik een abonnement op het tijdschrift DADA, waarin op een prettige manier over kunst wordt verteld voor kinderen. Ik heb een paar jaargangen in de kast staan. Nu heb ik het grootste deel hiervan aan mijn lieve collega F. gegeven. Zij geeft les aan kinderen en kan deze boekjes goed gebruiken!

spijkerbroek

De poes kan niet weg, maar de spijkerbroek wel. Ik verlang altijd naar een stugge lichtblauwe spijjkerbroek. Jaren geleden kocht ik deze broek met mijn zus in Hardenberg. Ik was zo blij! Het is namenlijk moeilijk een stugge spijkerbroek te vinden vandaag de dag, alle damesbroeken zijn van stretchstof!!!! In weemoed denk ik terug naar mijn levisbroeken. van vroeger. Strak, versleten, krakend en lichtblauw. Deze broek kwam niet in de buurt. Het kan ook aan mijn billen liggen, 30 jaar later.

sinterklaas cd rom

En dan vind je zomaar 'de Sint strip cd rom' achterin een kastje. Volgens jongste dochter de eerste interessante computer game waar ze mee speelde. Ze vind het bijna niet te bevatten wat je ermee kon doen. Zo leuk! Je kunt er zelf stripjes mee maken en inkleuren vertelt ze me. Vreemd dat ik daar nooit enige resultaten van heb gezien. Ik was waarschijnlijk allang blij dat ze rustig achter de computer zaten, terwijl ik lekker op de bank naar ER keek met een glaasje wijn.

suede rok

Daar gaat ie dan! De suede rok die ik drie jaar geleden op Koninginnedag kocht. Het was een nieuwe rok met het prijskaartje er nog aan. Ik vind het jammer om hem weg te doen, maar heb de rok nooit gedragen al die jaren. Te lastig wat er dan bij aan moet, dat is het geloof ik. Alles wat langer dan één seizoen ongedragen in je kast hangt moet weg. Dat is een belangrijke wijsheid uit de vrouwenbladen toch?

de vegetarische keuken van china

Dit kookboek haalde ik uit het houten kastje aan de Weesperzijde. Het is een aan de binnenkant onaantrekklijke vormgegeven kookboek. Geen foto's en geen tekeningen. De recepten zijn vast goed, maar vragen wel veel voorbereiding en een ingredienten zoektocht. Afgelopen week at ik goddelijk met een vriendin bij A Fusion, mijn lievelingsrestaurant. Zo lekker kan ik het toch nooit maken. En ga het ook niet proberen. Laatst las ik in het Parool dat een bekende Nederlander alleen maar buiten de deur eet bij Chinese restaurants, omdat dat iets is wat ze thuis niet kunnen. Daar ben ik het mee eens!

bruin vestje

Een bruin vestje dat al meer dan jaar bij me in de kast hangt. De reden daarvoor zijn de mooie goud bruine kraaltjes die erop geborduurd zijn. Ik heb het maar enkele keren gedragen, toch kost het me moeite het weg te doen. De kleur bevalt me geloof ik niet, en ook het materiaal is niet prettig. Te veel nylon en er komen snel 'haakjes' aan. Eigenlijk houdt het vestje me ook al meer dan tien jaar veel te veel bezig. Zal ik wel...zal ik niet.... Dit ruimt dus ook op in mijn hoofd! Alleen die mooie gouden kraaltjes zal ik misen.

jurk

Dit is tweedehands jurk, door mij nooit gedragen. Ik vertelde al eerder dat ik graag een nabijgelegen tweedehandswinkel bezoek als ik onze auto voor de APK keuring naar de garage breng. Tijdens het wachten kan ik lekker neuzen. Alhoewel deze winkel in het rijke Naarden is, valt het kledingaanbod meestal tegen. Ik wil dan toch iets kopen en kom regelmatig met miskopen thuis. Dat is gelukkig niet heel erg voor een kringloopprijsje, maar toch onverstandig. Deze jurk zit te strak en heeft een wat ordinaire print. Die kan weer terug naar de kringlooprekken.

banier

Een jaar of vier geleden organiseerde ik een kunstproject in de Transvaalbuurt. Kinderen bedrukten stof met zelfgemaakte sjablonen. Van de verschillende patronen werden banieren gemaakt, die aan lantaarnpalen in de Transvaal kwamen te hangen.  Het bleek dat de banieren lang niet aan alle palen opgehangen konden worden en ik liep menig rondje door de buurt om de nummers van geschikte lantaarnpalen te noteren. Ik heb toen veel geleerd over lantaarnpalen. De bedrukte stoffen bewaarde ik. Maar wat moet ik ermee? Ik kan het beter achter me laten.

visite kaartje houder

We kregen deze visitekaartje houder twee jaar geleden op een teamdag op een nare lokatie in Amsterdan West, vlakbij station Sloterdijk. De teamdag was best leuk. We spraken over competenties en kwaliteiten en ik weet nog dat ik veel gelachen heb, zoals je doet op dit soort dagen. Het doosje heeft keurig twee jaar in mijn werktas gezeten. Nu is het klepje eraf gebroken. Dat vind ik een goede reden om het doosje weg te gooien.

zwart t-shirt

Dit keer met korte mouwen. Wel met dezelfde vieze sloffen.
Het t-shirt is ook oud, vaal, kapot en met vlekken. Ik ben goed bezig!

zwart vest

Een heel oud zwart vestje. Het kan niet meer aan naar mijn werk vind ik, maar er zitten ook nog geen gaten in. Toch gooi ik het weg, ik wil ruimte in mijn kast voor mooie kleren. En mijn sloffen zijn in het echt veel schoner hoor, de vlekken zijn slechts schaduw?

zwart t-shirt

Herkent u dit: Je hebt je nog nooit ergens druk over gemaakt totdat je reclame ziet van een product waarmee een probleem wordt opgelost dat je wel herkent, maar je geen last bezorgde. Mij overkomt dit regelmatig. Ik neem me altijd voor die gevallen op te schrijven, want voor ik het weet is het door de reclame een 'gewoon' probleem voor me geworden en koop ik het product wat me er van afhelpt.
Vroeger viel het me bijvoorbeeld niet op dat deodorant voor witte vlekken in oksels van t-shirts kan zorgen. Maar sinds dit op tv verholpen wordt door een bepaalde deo, hebben mijn kleren daar ook last van. Het is niet het enige wat mis is met dit t-shirt. Het is eeuwenoud, er zitten twee gaatjes in de hals, waar ik het merkje ooit uitscheurde en de mouwen zijn iets te wijd.

fototoestel

Een fototoestel van lang geleden. Zo één waar nog een fotorolletje in moet. Zo één waar ik vroeger al die lieve baby en kinderfoto's mee maakte. Wat zal ik er mee doen? Het liefste weggooien, maar krijg ik daar geen spijt van? Is zo'n camera over tien jaar niet heel veel geld waard, als we allemaal uitgekeken zijn op het digitale aanbod. Wordt het net zoiets als wat de polaroid camera's nu voor hipsters zijn? Koop ik mijn camera dan weer voor veel geld terug op een tweedehandsmarkt? We zullen het zien.