In ons huis was nog steeds, ook na een jaar ditkanweg, een kastje waar alles uitviel als ik de deur opendeed. Dat kastje heb ik afgelopen weekend leeggekieperd en opgeruimd. Nu zie je als je het deurkte opendoet, twee halflege, overzichtelijke plankjes met duidelijke en zinvolle voorwerpen. Wat er dan allemaal is weggegooid? Een bosje kromme breinaalden die altijd over elkaar heel buitelend naar buiten rolden zodra ze de kans kregen. Het zijn allemaal dubbele, ik heb een keurig setje nummer 3, 3 en een half en 4 bewaard in de mooie houten breikoker van mijn moeder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten